Chemia miłości jest skomplikowanym procesem, w którym bierze udział wiele hormonów i neuroprzekaźników. Każdy z nich odgrywa różne role na różnych etapach zakochania i miłości. Poznaj kluczowe hormony i neuroprzekaźniki, które mają wpływ na nasze uczucia.
Dopamina
Dopamina jest jednym z głównych neuroprzekaźników odpowiedzialnych za uczucie przyjemności i nagrody. Kiedy jesteśmy zakochani, poziom dopaminy w mózgu wzrasta, co prowadzi do euforii, energii i intensywnego skupienia na obiekcie naszej miłości. To właśnie dopamina sprawia, że czujemy się podekscytowani i szczęśliwi w obecności ukochanej osoby.
Jaki jest jej związek z miłością? Wysoki poziom dopaminy jest związany z początkowymi etapami zakochania, kiedy relacja jest pełna namiętności i intensywnych emocji.
Oksytocyna
Oksytocyna jest często nazywana „hormonem miłości” lub „hormonem przytulania”. Jest uwalniana podczas bliskiego kontaktu fizycznego, takiego jak przytulanie, całowanie, a także podczas orgazmu. Oksytocyna promuje uczucie więzi, zaufania i bliskości między partnerami.
W późniejszych etapach związku oksytocyna pomaga w tworzeniu trwałej więzi i przywiązania między partnerami, co jest kluczowe dla długotrwałych relacji.
Wazopresyna
Podobnie jak oksytocyna, odgrywa rolę w tworzeniu przywiązania i więzi między partnerami. Wazopresyna wpływa również na zachowania związane z ochroną partnera i wiernością. Badania sugerują, że wysoki poziom wazopresyny może być związany z monogamicznym zachowaniem i utrzymywaniem długotrwałych związków. Krócej rzecz ujmując – im więcej wazopresyny, tym mniejszy pociąg do zdrady.
PRZECZYTAJ TEŻ: 10 pytań na pierwszą randkę z Tindera
Serotonina
Serotonina wpływa na nastrój i poczucie szczęścia. Jednak na początkowych etapach zakochania poziom serotoniny może być obniżony, co tłumaczy obsesyjne myśli o ukochanej osobie. Obniżony poziom serotoniny w początkowej fazie zakochania może prowadzić do intensywnych emocji i ciągłego myślenia o partnerze, co jest charakterystyczne dla tego etapu i często nazywane „zauroczeniem”.
Noradrenalina (Norepinefryna)
Noradrenalina jest związana z reakcją „walcz lub uciekaj” i wpływa na podwyższenie ciśnienia krwi oraz poziom energii. W kontekście zakochania, noradrenalina powoduje uczucie ekscytacji, motylków w brzuchu i nadmierne pocenie się. Podwyższony poziom noradrenaliny jest związany z uczuciem euforii i intensywnym pragnieniem bycia z ukochaną osobą.
Testosteron i estrogen
Oba hormony są głównymi hormonami płciowymi, które wpływają na popęd seksualny. Testosteron, obecny zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet (choć w różnej ilości), jest kluczowy dla namiętności i pożądania. Te hormony są najbardziej aktywne na początku związku, kiedy namiętność i fizyczna atrakcyjność odgrywają największą rolę.
SPRAWDŹ TEŻ: KSIĄŻKĘ OLGI KOZIEROWSKIEJ „MIŁOŚĆ TO CZASOWNIK”
Fenyletylamina (PEA)
Fenyletylamina jest naturalnym związkiem chemicznym, który działa jak amfetamina, wywołując stan uniesienia, uczucie podniecenia i euforii. Nie masz się jednak czego obawiać, pomimo tego, że fenyletylamina wprowadza nas w narkotyczny trans, nie jest szkodliwa dla organizmu
Wysoki poziom PEA jest związany z pierwszymi etapami zakochania, gdy czujemy ekscytację i radość w obecności ukochanej osoby.
Zakochanie i miłość to skomplikowany proces, w którym uczestniczy wiele hormonów i neuroprzekaźników. Każdy z nich odgrywa inną rolę w różnych etapach relacji — od początkowej euforii i namiętności po głęboką więź i przywiązanie w długotrwałych związkach. Chemia miłości pomaga zrozumieć, dlaczego zakochanie może być tak intensywnym doświadczeniem i jak ewoluuje w miłość na całe życie.
POSŁUCHAJ TEŻ NASZEGO PODCASTU O RANDKOWANIU
