Jak często, patrząc na znane kobiety, myślisz w duchu: „ależ ona ma ciało“, „zazdroszczę jej tych nóg“, „po kim ona odziedziczyła taką urodę?!”, a chwilę później szukasz tłumaczeń:„pewnie nic nie je“ albo „musi wydawać fortunę na kosmetyczki, zresztą na pewno jest cała zrobiona przez chirurga plastycznego!”. Jeśli wiesz, o czym mówię, zastanów się, czy sama naprawdę jesteś zwyczajna? A może sobie umniejszasz?
Niewiele z nas chciałoby żyć, jak gwiazdy filmowe lub telewizyjne.
Ciągle na świeczniku, nieustannie oceniane, ani przez chwilę nie mogą sobie odpuścić. Ciężkie jest życie gwiazdy, prawda? A wydawać by się mogło, że to niekończąca się sielanka. Każdego dnia być piękną i zadbaną. Cóż to wielkiego? Takie widzimy je na okładkach kolorowych magazynów, w telewizji czy na portalach internetowych. Zawsze perfekcyjne, zawsze nienagannie wyglądające, uśmiechnięte i dopieszczone w każdym calu. Mają wszystko – bo w końcu manna spada z nieba. Ale czy aby na pewno te wszystkie gwiazdy i gwiazdeczki to roboty? Maszyny, które działają tylko i wyłącznie na podstawie określonego schematu?
Mówię Wam z pełną świadomością – nie.
Są to normalne kobiety, istoty o równie pięknych duszach, umysłach i wyznające wartości takie jak my – zwykli śmiertelnicy. Gwiazdy czują, rozumieją, cierpią, płaczą, martwią się, stresują, nie śpią po nocach. Dotykają je takie same problemy dnia codziennego, jakie dotykają nas – anonimowych kobiet.
Dochodzimy tutaj do miejsca, w którym należy odpowiedzieć na pytanie, czy aby na pewno my jesteśmy takie… zwyczajne? Czy może tylko mamy nieznośną tendencję do umniejszania sobie?
Muszę Wam się do czegoś przyznać – ja czuję się jak gwiazda każdego dnia. Spełniam się, jestem zaradna, dbam o siebie, sprawiam sobie przyjemności i czuję się kochana. Prócz tego, niczego więcej nie potrzebuję. Czasami jak każdą z nas, dopada mnie proza życia – problemy, mniejsze i większe dramaty – to normalne. Mam jednak w ręku niezawodną broń. Wiem jak sobie z nimi radzić, jak się nie poddawać i najważniejsze – umiem walczyć.
Nie ma bowiem ludzi bez problemów.
Takich, którzy nie płaczą, gdy napotykają na swej drodze mur nie do przejścia, mimo wielkich chęci i starań. Istotą jest, by umieć się podnieść po upadku.
Moje życie to scena, na której występuję. Wcielam się w przeróżne role – w jednych czuję się lepiej, w innych gorzej, ale właśnie to nazywam swoim gwiazdorstwem.
Jestem jak każdy – oceniana, punktowana, obgadywana – i cóż mam zrobić? Takie jest życie!
DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ: CZY WSTYDZIMY SIĘ BYĆ AUTENTYCZNE?
Oprócz samozaparcia mam również pewien komfort – nie jestem gwiazdą tylko jednej roli. Muszę kreować swoją scenę, dokładać wszelkich starań, by móc grać dalej i spełniać się w innych „przedstawieniach“, w których nie zawsze czuję się komfortowo.
I tutaj zwracam się do Ciebie – wszystko w Twoich rękach. Od Ciebie zależy praktycznie wszystko. To Ty kreujesz swoją rzeczywistość, taką, w której będziesz czuła się najlepiej. Twoje losy to Twoje wybory.
Pracuj, codziennie staraj się, kreuj i walcz! Po to, by ktoś mógł Cię potem ocenić. Tak! Złośliwie czy nie – ważne, by nie pozostać obojętnym i niezauważonym.
***
O autorce:
Karolina Cwalina-Stępniak – przedsiębiorczyni, inwestorka oraz certyfikowana mentorka. Od kilkunastu lat pracuje z osobami, które pragną zmian i samodoskonalenia. Wspiera je w rozwoju zawodowym i osobistym, wykorzystując swoje doświadczenia biznesowe. CEO Dammy Planet. Autorka 5 książek o tematyce rozwojowej. Prowadzi mentoringi biznesowe w Strefie Zdrowia Psychicznego Mewell, którą współtworzy. Felietonistka i autorka podcastu.
