W poszukiwaniu lepszych relacji i balansu
Negatywny wpływ na zdrowie? Wielu mówi „nie”
Co interesujące, do porzucenia pracy w każdym z przypadków bardziej skłonni są mężczyźni. Pogarszające się zdrowie psychiczne i wypalenie zawodowe są natomiast motywacjami do rezygnacji nieco częściej dla osób w młodszym wieku. Wraz ze stażem pracy taka skłonność maleje.
Podobne proporcje dostrzec można także wśród Polaków, którzy są skłonni porzucić obecną pracę i zmienić ją na mniej płatną. Najczęściej motywacją jest pogarszanie się zdrowia fizycznego (45%), nieco rzadziej wskazywano gorsze zdrowie psychiczne (42%), a wyraźnie rzadziej wskazywane było wypalenie zawodowe (27%).
Relacje motywują do pozostania i… zmiany
Dla osób przynajmniej pobieżnie śledzących trendy na rynku pracy nie jest zaskoczeniem, że do zmiany pracodawcy najczęściej skłaniają Polaków lepsze zarobki w innych miejscach. Jednak nie można lekceważyć motywacji związanych z relacjami i zdrowiem psychicznym. Blisko co czwarty respondent rozglądający się za nowymi ofertami robi to, bo czuje się niedoceniony. Kolejne 17% motywuje do zmiany zła atmosfera panująca w firmie. Pewną dozę optymizmu pozwala zachować fakt, że tylko 7% badanych wskazuje na złe relacje z szefami jako kluczową przyczynę zmiany pracy.
Pandemia: wymagająca próba relacji i empatii
Nie inaczej jest w świecie pracy. Z badań Pracuj.pl wynika, że 54% pracujących Polaków deklaruje wpływ pandemii na ich relacje ze współpracownikami. Co trzeci respondent doświadczył zarówno złych, jak i dobrych zjawisk z tym związanych, 14% – wyłącznie pozytywnych, natomiast 7% – wyłącznie negatywnych.
Do „jasnych stron” relacji w pracy podczas pandemii zalicza się na pewno wzajemna pomoc, przejawiająca się we wsparciu między członkami zespołu (33%), większej solidarności (30%) oraz wsparciu mentalnym od współpracowników (24%). Osoby, które doświadczyły dobrych zjawisk związanych z czasem pandemii zwracały także uwagę na większe zrozumienie różnorodności: otwartość na różne poglądy na temat pandemii (32%) oraz na specyfikę sytuacji rodziców mających dzieci, które uczą się zdalnie (28%). Ostatnie 2,5 roku, mimo ograniczenia kontaktu w części miejsc pracy, stało się także czasem narodzin nowych przyjaźni (25%).
Pandemia uwolniła jednak także nie tylko pozytywne, ale i negatywne procesy. Wśród najczęściej wskazywanych „ciemnych stron” relacji w dobie koronawirusa wskazywane były te związane z kontaktem międzyludzkim, spadkiem empatii i kwestiami konfliktogennymi. Do pierwszej grupy zaliczają się osłabienie relacji w zespole (46%) i rzadsze kontakty ze współpracownikami (42%). W drugiej znalazły się spadek wzajemnego zaufania w zespole (32%) oraz mniejsza empatia i samolubność (29%). Do trzeciej natomiast zaliczają się kłótnie i konflikty na temat pandemii (34%) oraz niesprawiedliwy podział obowiązków przez braki kadrowe (21%).
