Usłyszałam ostatnio, że jestem coachem dla ludzi, którzy nie chcą coacha i stwierdziłam, że coś w tym jest. Regularnie, spotykając się z nowo poznanymi osobami, jestem pytana: o co chodzi z tym coachingiem? Dopiero po moich wyjaśnieniach mówią „To, co mówisz, ma sens. Przydałoby mi się coś takiego, bo na coaching bym nie poszła.” Z moich obserwacji wynika, że niechęć do coachingu bierze się albo z kompletnj nieznajomości pojęcia i braku wiedzy, czego od tej metody można oczekiwać, a także z błędnego utożsamiania coachów z mówcami motywacyjnymi.

Macie czasem tak, że dostajecie coś, o czym marzyłyście i okazuje się, że to nie daje żadnej satysfakcji? Często jest tak, że coś co na pierwszy rzut oka wydaje się dla nas idealne, w ogóle nam nie pasuje. Z czego to wynika? Często z tego, że brakuje nam prawdziwej wiedzy o swoich potrzebach i świadomości, co jest dobre i ważne dla nas, a nie dla kogokolwiek innego. Jak więc wsłuchać się w siebie i znaleźć cel, do którego droga i którego osiąganie będzie dla nas odpowiednia?

Perfekcja – co to właściwie znaczy? Perfekcja nie istnieje, ale niektórzy uparcie do niej dążą. Zazwyczaj mają w głowach wzór czy schemat, do którego chcieliby się zbliżyć i w którym widzą ideał. Jednak w dążeniu do perfekcji łatwo się zatracić. A wtedy niewiele jesteśmy w stanie zrobić.

„Jestem zbyt zmęczona, żeby odpoczywać” powiedziała mi ostatnio klientka. Takie zdanie może brzmieć zabawnie, ale dobrze obrazuje trudną kwestię, jaką jest odpoczynek. Wbrew pozorom jest to umiejętność jak każda inna, którą trzeba ćwiczyć i z którą można sobie nie radzić. Moja codzienna praca pokazuje mi, że rzeczywiście mamy z tym gigantyczny problem.